Co nieco zrobiłam dla Łodzi, dlatego że w Łodzi na Wojska Polskiego jest Park Ocalałych. I on powstał z mojej inicjatywy. Pamiętam ten widok na pomnik Kościuszki, na Plac Wolności. Park, do którego c...

Słuchaj, zacznijmy od tego, że ja ci naszkicowałem pewien szkic trasy, który wiąże mnie z Piotrkowską. Ale przecież, oczywiście, ja mam już tak bogaty życiorys, że można powiedzieć, że zatoczyłem wiel...

(…) wtedy w Łodzi, jak się szukało jakiegoś lokum na takie, na takie pomieszczenie klubowe, to było trzeba, trzeba się było tylko na siłę wprowadzić do gdzieś jakiegoś fabrykanta. Po prostu, wprowadzi...

Park Poniatowskiego ja się tu wychowałem. Znalazłem kiedyś pod ławką. Tu się z dziewczynami umawiałem, a w ogóle, wiadomo. Były piękne ogrody w ogóle. One już nie zostały reaktywowane. Tam się przycho...

do Parku Poniatowskiego, ponieważ tam była strzelnica kiedyś. W ogóle to większość licealistów zna Park Poniatowskiego. Jej oczywiście nie ma, ale był kulochwyt, pod toram i tam się strzelało z kabe...

Tam teraz, gdzie są te działki, to tam były olbrzymie wyrobiska, tam było bardzo głęboko, tam były wielkie wykopaliska tej gliny, bo to było właśnie podłoże gliniaste tam dalej. I z jednej i z drugiej...

W Parku Staromiejskim, gdzie powstał pomnik Mojżesza też zrobiłem parę zdjęć. Jest to wspaniały pomnik. Nie wszyscy łodzianie może jeszcze orientują się. Park staromiejski, który kiedyś nazywał się pa...

Zaczęło się w sumie właśnie, że tak powiem, uczucie do tego, jak tu zacząłem pracować w muzeum. To wtedy przyszła jeszcze pasja. A tak to po prostu było rzetelne wykonywanie zawodu. Koniec, kropka. Wy...

Później, kiedyś przychodzę ze szkoły, to znaczy przyjeżdżam, to na nartach, bo tam były śniegi. Siedzi dwóch ładnych enkawuedzistów. Czy ładni to nie wiem, ale tak ubrani, jak trzeba. I mnie pytają: a...

Dalsze lata wojny tak  pamiętam. Otóż, już po eksterminacji Żydów, w '42 roku była ich największa wysyłka, łapanka, traktowali ludzi jak jakieś przedmioty, jak jakieś bydło, to getto stało si...

(…) był określany w reszcie Łodzi, jak zdążyłam się potem zauważyć, per „czerwony Widzew”. Rzeczywiście coś takiego było. Tatarkówna-Majkowska Michalina, ta, która była potem I sekretarzem łódzkiego K...

No, pod koniec studiów udało mi się załatwić pracę, w filmie jednak. Powiedziałem, wyrzucili mnie drzwiami, ja wracam oknem, co prawda w oświatówce a nie w fabule, bo każdy jak szedł do szkoły filmowe...

Bo mogliśmy zacząć dlatego, że profesor Jan Szczepański, który był wtedy rektorem Uniwersytetu Łódzkiego, zapalił się do naszego pomysłu, wie pan, panie rektorze, jest tylko jeden problem, gdzie my ma...

A propos teatrzyki studenckie, wtedy właśnie, pod koniec studiów, kiedy już uniwersytet przeniósł się na ulicę Buczka czyli Kamińskiego, Aleksandra Kamińskiego, Wydział Historyczny tam zajmował piękny...

KZ: Tak, to byłam w ogóle oszołomiona, bo straszny huk. I nawet tam była taka sytuacja, że się przyglądałam, jak to wrzeciono tam biega, nawet była sytuacja tego typu, że  chciałam coś tam zrobić...

Wracam tutaj do moich wspomnień i tak punkt po punkcie, od Strzemińskich zaczynając - zapamiętałem ich psa Morusa. Pies się nazywał Morus, kundel czarny, skundlony, brudne jak nieboskie stworzenie, dl...

Łódź wypiękniała w tej chwili. Bardzo się zmieniła, muszę powiedzieć, że się bardzo zmieniła i tutaj jeżeli, jeżeli pan się interesuje, to z kolei jest cały, cała gama zdjęć mojego męża, właśnie na Mi...

To w Łodzi tu na tej Piotrkowskiej mieliśmy całą czołówkę intelektualną Polski. Tu byli poeci, tu byli pisarze, tu byli plastycy, tu byli wszyscy. Ale powoli, wraz z odbudową stolicy, do której żeśmy...

Gdybyśmy tak przeszli przez Piotrkowską, to każda kamienica, każdy punkt z czymś się wiąże dla mnie, z jakimś wspomnieniem. No, tutaj, siedzimy przy Hortexie, w którym był Słoń. Knajpa znana z tego, ż...

W każdym razie pamiętam, że ponieważ myśmy mieszkali na Piotrkowskiej, visa-a-vis obecnego urzędu miejskiego 104, jest urząd, a myśmy mieszkali 107. Urząd miast jest w pałacu Heinzla, oczywiście tata ...

Tutaj do pałacyku, czyli na Piotrkowską 262, przychodzili więc poeci, plastycy, muzycy, filmowcy. Tworzyło się takie środowisko, które praktycznie stało się moim, że tak powiem, kręgiem przyjaciół do...

Później pracowałem w domu kultury Włókniarz, w obecnej siedzibie europejskiego centrum przy ulicy Piotrkowskiej 262, w tak zwanym pałacyku. Gdzie kiedyś tam mieściły się organizacje młodzieżowe. Tam ...

Wtedy w Łodzi, jak, jak się szukało jakiegoś lokum na takie pomieszczenie klubowe, to było trzeba, trzeba się było tylko na siłę wprowadzić do gdzieś jakiegoś fabrykanta. Po prostu, wprowadzić się do ...

Zanim myśmy się do tego na, na dobre nie usadowili właśnie na, na Piotrkowskiej 77. Żeby była też jasność, kto organizował ten, ten klub - „Pstrągi”. Kto był pierwszym kierownikiem tego klubu „Pod Sió...

w tej chwili no to, zawsze się zarzekałem, że nie, nie umiem pisać do szuflady, że jeżeli coś piszę, to jest z jakąś nadzieją na tego, na publikację

Będąc u mojego brata w Zduńskiej Woli już jako taki podrostek, poszliśmy, i to po wielokroć poszliśmy, na film fantastyczny Planeta małp. Tam małpy mają znaki tłoczone na mundurach ze skóry. I tak nam...

Po maturze zdawałem na szkołę filmową. I zdałem, niestety. Na operatorski wydział, z kolegami takimi potem już znanymi: Sobocińskim, Rutowiczem, Wojciechowskim, no i tak dalej, Skórzewskim. Z tym...

Po maturze, ponieważ byłem już trochę znany jako chórmistrz rozpocząłem studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, ale jednocześnie prowadziłem powierzoną mi prowadzenie chóru zespołu pieśni i tańc...

Po wyjściu z wojska, daty to jakoś tak się zacierają, chyba siedemdziesiąty pierwszy. Wróciłem tam, gdzie po szkole pracowałem. To był taki zakład, który teraz to się „Rom” nazywa. A wtedy...

Wtedy [w 1947r.], ponieważ kadry naukowej było jeszcze bardzo mało, tutaj uniwersytet – to był nowy uniwersytet, powstał w 45 roku – to kadrę, część ściągnięto z Uniwersytetu Wileńskiego, wyd...

A, początek pracy to była wspaniała rzecz. Na przykład nie było problemem jechać na miesiąc na urlop. Człowiek jechał na miesiąc na urlop, po czym wracał i tak jakby w ogóle nic się nie stało. Poniewa...

To były zakłady "Wiosny Ludów", zakłady wełniane "Wiosny Ludów". Tam znajomy załatwił, on był kierownikiem u nas, a to był mój sąsiad więc załatwił mi tam pracę. I ja tam dostałam ...

Najpierw na stażu byłam szwaczką, tak? Później byłam brakarką. Później pracowałam w kontroli jakości, całe trzydzieści lat (śmieje się). No, no i co tam jeszcze, no? Jak tu to ująć? Jak ta praca, na c...

Zaczęło się to  50 lat temu, tak że jak tylko skończyłem szkołę podstawową, od razu poszedłem do zawodu i jednocześnie chodziłem do zasadniczej szkoły zawodowej. Po szkole zawodowej  poszedł...

No zawsze byłam, począwszy od czasów szkolnych, czarnym elementem, jeśli chodzi o polityczne sprawy. Zawsze byłam nie za tym, co trzeba, przeciwko temu, co nie trzeba również. No więc jak zaczęła wybu...

CeTeBe to było przedsiębiorstwo handlu zagranicznego. Ponieważ nie miałam wtedy znajomości żadnego języka zachodniego, oprócz rosyjskiego, bo w szkole miałyśmy, na początku francuski, ale francuski zo...

Pojechałem do rodziny, tam do siostry, ale swoje szewskie rzeczy w skrzynkę zapakowałem, bo już tam się nauczyłem w Bisztynku za szewca. A jeszcze szewc był bardzo dobry, z Ukrainy pochodził, Bolesław...

Bardzo często na zasadzie „jedna pani drugiej pani”, matka córce, siostra siostrze przekazują. Ostatnio z Internetu i z Panoramy Firm się dowiadują, bo tam się troszeczkę reklamuję, ale ba...

Mama moja pracowała w Pabianicach w zakładach bawełnianych, ja szkołę skończyłam podstawową w Kolumnie i później przyszłam w siedemdziesiątym pierwszym roku. Mąż poszedł do wojska, a jeszcze nie był m...

Jeszcze jak ja się wprowadziłam, to nic takiego nie było, żeśmy se ogrodzili. Bo tam gdzie się zarwały te komórki, to był plac wolny - jeszcze wtedy były komitety blokowe i my, żeśmy se kupili siatkę ...

Nie znam tych podwórek. Jedno pod 14 trochę, ale to też tak mało, bo znajomi mieszkali, oni tu mieszkają od ulicy też, ale oni tak nie opowiadali, że na tym podwórku, bo tam było małe podwórko i tak k...

Zacznę od ulicy Srebrzyńskiej, czyli od osiedla Mireckiego, bo tam zamieszkałem tuż po wojnie. Dlaczego? Dlatego, że wychowywałem się w cieniu Strzemińskiego. Władysław Strzemiński i Katarzyna Kobro b...

[…] na wykańczalni pracują mężczyźni, na drukarni no głównie mężczyźni, bo przy drukarkach stoją mężczyźni, z tyłu maszyny do tej lżejszej pracy stoją kobiety, ale na składalni czy na przykład ...

Muszę pani powiedzieć, że taką przygodę miałem kiedyś. Ci ludzie byli biedni. Jaka to był bieda w ogóle. Niby, że tych tkanin się robiło tyle, a w sklepach tego specjalnie nie było. Gdzieś to wszystko...

To były przepiękne, wspaniałe tkaniny. Ja nie wiem, naprawdę, to taki był wyznacznik elegancji, garnitur z bielskiej wełny.  MM: A ta łódzka bawełna nie kulała? JM: Bawełna? Nie kulała, bo wszy...

Mnie się wydaje, ze, że to wszystko pomaleńku zacznie wracać, ale już niestety mnie, ja już skończę działalność swoją tak że... R.Z: A kiedy Pan zamierza skończyć? T.B.: W najbliższym czasie nie...

Otóż cech rzemiosł metalowych w 1984 roku postanowił zrobić prezent miastu. Postawić pomnik naszego noblisty - Władysława Reymonta, który znajduje się na placu Władysława Reymonta w końcu ulicy Piotrk...

Ponieważ w tym miejscu prawie, że mieszkam od 1964 roku i siłą rzeczy miałem okazję i konieczność życiową być blisko tych miejsc i obserwować całe to zjawisko. Dopiero za prezydentury prezydenta Kropi...