wspomina
Barbara Supera
BIOGRAFIA
Podjęła pracę przed 18 urodzinami w Zakładach Przemysłu Bawełnianego im. Józefa Stalina (później im. Obrońców Pokoju, później "Uniontex"). Pracowała na trzy zmiany na tkalni przez dwadzieścia sześć lat i cztery lata (do emerytury) na wykończalni. Pracowała dodatkowo w soboty i niedzielę w ramach tzw. nadróbek. Wychowała trójkę dzieci. W wyniku likwidowania zakładów przeszła na emeryturę w wieku 52 lat.
odsłuchaj
Co ja mogę powiedzieć. Zaczęłam pracę, to jeszcze nie miałam osiemnastu lat. Podjęłam jako młodociana. No i tak się zaczęło, najsampierw była taka szkółka, właśnie w tych zakładach, to się nazywały Stalina, ale w tej chwili zaraz przeszły na Obrońców Pokoju. No i żeśmy zaczęły pracę, pracowałam tam trzydzieści pięć lat, do emerytury, w jednych zakładach. No i później właśnie, to były Zakłady Stalina, przeszły później na Obrońców Pokoju i później przeszły nie wiem, Adama Mickiewicza, to nie pamię...
więcej
odsłuchaj
Pociągiem. Pociągiem, tam kto mieszkał gdzieś, jak w Żakowicach, czy gdzieś, to tam były przystanki, są przecież jak… pociąg do Warszawy jechał, taki regionalny chyba pociąg, to był może i tutaj na Niciarnianą, czy dalej w miasto. Ale i to, większość ludzi to właśnie była ze wsi. Jak się wy… jak już tak się wyspało z pociągu, to setki, setki ludzi. I to na trzy zmiany, i to, i ludzi było moc. Ludzi było moc. A teraz? No każdy szuka jakoś, no, inaczej, no. Inne, inne czasy...
więcej
odsłuchaj
Poszłam do pracy i tam osiem godzin spędziłam. Spędziłam! Przepracowałam osiem godzin i co jeszcze, i trzeba było stanąć co do minuty. Nie wolno było się spóźnić. Bo zaraz majster, czy tam ten, to zaraz, wie pani, zaraz by tam coś potrącił, tam godzinkę, czy coś jakby tak dużo było spóźnień. I na przykład myśmy jak chciało się zarobić więcej, jak się pracowało na tkalni i chciał, chce żeby więcej zarobić, więc wcześnie zacząć pracę - jak się zaczynała praca o piątej rano, no to puszczali ca...
więcej
odsłuchaj
A z resztą innej pracy nie było. Innej pracy nie było, tylko, wie pani, były po prostu fabryki. No to, wie pani, ja akurat trafiłam tam, a tak były przecież fabryki w tym, na Ogrodowej, ten, Marchlewskiego, czy na Targowej, na Fabrycznej, ale ja po prostu, no, trafiłam tam i tam się zatrzymałam, do końca. Jak to mówią, nie szukałam gdzieś indziej tylko szczerze pracowałam, no. Później wyjeż… Emerytura, emerytura, po prostu to wszystko było szkodliwe, bo ja jeszcze, jak poszłam n...
więcej
odsłuchaj
Tylko każdy mówił, że po prostu, szkoda, wie pani, tych zakładów. Tyle lat przecież to słynęły te fabryki Scheiblera, to wszystko tak, tyle lat były przecież, od dawien dawna. I to zostało zniszczone. To zostało zniszczone, wie pani, ja tam, no nie protestowałam, ale no i uważam, że każdy ubolewał nad tym. I każdy nawet ubolewał nad tym, wie pani, że były nowe zakłady - DYWILAN, tak? DYWILAN, co dywany robili, to przecież nowe zakłady, też już są zniszczone to wszystko. FENIK...
więcej
Przejazd pociągu widoczny na przejeździe kolejowym przy ul. Frycza - Modrzewskiego. Przed szlabanem stoi samochód Syrena. Lata 70.
więcej
Jest tak, że moja mama była włókiennikiem, dokładnie tkaczką - zwykłą pracownicą na tkalni "Obrońców Pokoju" na Kilińskiego. Traf chciał czy tam życie, zrządzenie losu spowodowało, że do szk...
więcej
"Komuno wróć!", niektórzy, nie? No prze nie młodzi, wiadomo, że starsi. I tak się zastanawiam, mówię, ja też czerwonego koloru bardzo nie lubię, no, całe życie nie lubiłem i nienawidzę, ale ...
więcej
Poszłam na - to skierowali mnie tam z działu kadr - na cerownię, tam było dużo tak młodzieży, uczyć się jako cerowaczka. No i fajnie było.To właśnie taki surowy materiał przychodził i tam się właśnie,...
więcej
To były zakłady "Wiosny Ludów", zakłady wełniane "Wiosny Ludów". Tam znajomy załatwił, on był kierownikiem u nas, a to był mój sąsiad więc załatwił mi tam pracę. I ja tam dostałam ...
więcej
Teraz ja przechodzę bo to.. mój zakład był na ulicy tutaj Skrzywana to on jest. Ten zakład istnieje, ktoś prywatny ma tam jakieś - nie wiem czy tasiemki robi, nici. Coś tam jest. No to jak przechodzę ...
więcej
Mówię - było mi tak strasznie przykro, że.. że muszę odejść. Że akurat no ja i tak.. i tak.. płakać mi się chciało. Mówię - Boże, starałam się, przychodziłam na te nadróbki też. A teraz tak się chcą m...
więcej
Tylko każdy mówił, że po prostu, szkoda, wie pani, tych zakładów. Tyle lat przecież to słynęły te fabryki Scheiblera, to wszystko tak, tyle lat były przecież, od dawien dawna. I to zostało zniszc...
więcej
Pracowałam u "Harnama" czternaście lat. Dojeżdżałam pociągiem z Justynowa. Pociągi były bardzo przeładowane, powiem pani. Takie były, że jak się spóźnił pociąg (chłopaki były mocniejsze, dzi...
więcej
Wszystko było stare. Jak na przykład się dojeżdżało pociągiem, to na Widzewie, tam przy Niciarnianej, tam na Nici, to były domki takie drewniane. Była wieś. Tak wyglądała. Z jednej strony były bloki s...
więcej
Wycinek z Gazety Łódzkiej wydawanej pod okupacją niemiecką informujący o rozkładzie kolejwoym naszego miasta. Komunikacja możlwia była jedynie z Łodzi-Kaliskiej, dworzec Łódź Fabryczna była wtedy niec...
więcej
Widok z Parku 3 Maja na tory kolejowe prowadzące do Dworca Łódź-Fabryczna. Kierunek na zachód, w głębi dymy EC1. Druga połowa lat 50. XX w.
Wacław Łukaszewicz uwieczniał Łódź na...
więcej
