wspomina
Irena Fabjańska
ur. 10.05.1946
BIOGRAFIA
Urodzona w Strzelinie w 1946 roku, jako dwulatka przyjechała do Łodzi. Jej ojciec pracował jako drukarz w ZPB im. Obrońców Pokoju. W wieku 18 lat, po przerwaniu edukacji w technikum rozpoczęła pracę w 1964 roku w ZPD "Marko"(wtedy im. Marii Konopnickiej). Początkowo pracowała jako szwaczka, później jako brakarka. Pracując w kontroli jakości na dziewiarni przez 30 lat przeglądała dzianinę, w tym tę służącą do przygotowania elementów koszuli (mankietów i kołnierzyków). W 1967 roku wyszła za mąż za Karola Fabjańskiego. W roku 1993 lub 1994, mając 48 lat, wskutek likwidowania zakładów pracy przeszła na świadczenie przedemerytalne obserwując jak wyprzedawane są maszyny dziewiarskie i szwalnicze. Dorabiała w domu szyjąc na maszynie overlock.
odsłuchaj
Najpierw na stażu byłam szwaczką, tak? Później byłam brakarką. Później pracowałam w kontroli jakości, całe trzydzieści lat (śmieje się). No, no i co tam jeszcze, no? Jak tu to ująć? Jak ta praca, na czym polegała, tak? W kontroli jakości pracowałam na dziewiarni, przeglądałam dzianinę, dodatki do, z takich, maszyny dziewiarskie takie saneczkowe były, co robili dodatki do koszul, na przykład kołnierzyki czy mankiety, czy coś. No to też przeglądałam to. No i co? Co tu jeszcze?
JK: A jak pani za...
więcej
odsłuchaj
Ja to akurat dodatki trochę, a później znowuż na dziewiarni, przeglądałam dzianinę. Na koniec. Bo już dodatków nie było. Jeszcze przędzę przeglądałam, w kontroli jeszcze z przędzą miałam do czynienia. Już zapomniałam o tej przędzy, też żeśmy przecież z Wieśką, to żeśmy przy przędzy pracowały. Żeśmy musiały dobierać. Jak zamawiali na dziewiarnię przędzę, żeby nie pomylić kolorów. Jak w kolorach zamawiali, żeby ten sam kolor szedł, żeśmy sprawdzały numeracje.
więcej
odsłuchaj
Tęsknią za komuną, bo za młodością tęsknią te stare. No tak, no bo komuna komuną, ale człowiek jak miał te dwadzieścia parę lat, to nie patrzył kto tam czy sekretarz, czy tam tego. Ważne, że się zabawił gdzieś, no nie? Przecież było kawiarni pełno, dansingi były, nie ta jak te puby teraz, tylko dansingi, no to się latało na zabawę.. Tam się myślało, że komuniści, że rządzą. I ludzie chyba za tym tęsknią, za młodością
więcej
odsłuchaj
A który to był rok? No dziewięćdziesiąty dziewiąty, pierwszy, to już nic, że przestały, już nie było produkcji prawie, mało co, bo nie było zbytu, bo już rynek zalała chińszczyzna, nie było zbytu na te wyroby nasze i się tak zaczęło właśnie likwidacja zakładów w Polsce i w Łodzi, a w Łodzi szczególnie, bo tyle zakładów było. To Łódź była najgorzej przecież. Tak się właśnie zaczęło, bo ja w dziewięćdziesiątym, to był dziewięćdziesiąty trzeci albo czwarty rok, jak poszłam na przedemerytalne. No ta...
więcej
odsłuchaj
Związki zawodowe, no były związki, działały związki zawodowe, ta "Solidarność", ale ta "Solidarność" nic nie dawała. Bo to już później, to już i się z "Solidarności" wypisywali ludzie, bo nie o to walczyli. Jak później szli na bruk bez pieniędzy, bez niczego, to i z "Solidarności" i bez pracy, to i z "Solidarności" się wypisywali. Nikt nie będzie, mówi, składki płacił na nich.
KF: No to były ciężkie czasy były, kto nie miał...
IF: I t...
więcej
Pierwszy raz spotkaliśmy się tam w związku z uczelnianym wypadem na piwo. Nie sądziłam, że pojawi się jakaś głębsza więź z tym miejscem. Pozornie zwykły pub stał się początkiem mojej przygody z litera...
więcej
Juwenalia na Lumubowie na początku lat 90. Zdjęcie z kolekcji Edwina Dekkera, holenderskiego architekta, który studiował w Łodzi na początku lat `90. Obecnie prowadzi biuro projektowe http://www.studi...
więcej
Juwenalia na Lumubowie na początku lat 90. Zdjęcie z kolekcji Edwina Dekkera, holenderskiego architekta, który studiował w Łodzi na początku lat `90. Obecnie prowadzi biuro projektowe http://www.studi...
więcej
Fotografia przedstawia widok na kompleks fabryczny Izraela K. Poznańskiego znajdujący się przy ulicy Ogrodowej. Na teren fabryczny wchodziło się przez widoczną na fotografii bramę kojarząca się mieszk...
więcej
No to na przędzalnię jak weszłem, to nie mogę za długo być, bo ten kurz, ten kurz mi przeszkadzał. Natomiast znowu na tkalni też, bo ten hałas też mi przeszkadzał. No ale tak już się weszło, obejrzało...
więcej
A tu jeszcze mówię, że była praca dosyć ciężka. I nerwowa, i ciężka. Bo to maszyny, nieraz kręgosłup boli. Jak to była praca na pół pochyła, jak maszyna była taka, jak się przy tej maszynie. A w dodat...
więcej
Badaczka: A jak wyglądał taki dzień pracy, zwyczajny dzień pracy pani i obowiązki. Czy były też jakieś przerwy?
AM: W pracy? Myśmy nie mieli przerwy na posiłek dlatego, że inne sale miały przerwę, a ...
więcej
Mieliśmy mistrza na oddziale, no i tak zwany brygadzista, który był brygadzistą. Jak tam były te szpulki już pełne, trzeba było tam, to musiał tam tą korbelką taką na dół tą maszynę opuścić. Pościągał...
więcej
Na przykład na przewijalni było dużo lżej. Praca lżejsza. Po prostu nie nadźwigali się tych skrzyń w ogóle tak, jak my z tą przędzą. Mieli tam, no nie wiem, ile tam mieli, nie pamiętam dokładnie, z os...
więcej
No i tam miałem styczność znów z przędzalnią średnio-przędną. No to zdaje się, ja nie pracowałem, ale bardzo często tam bywałem, ponieważ od nas ta przędza z magazynów szła właśnie na tą przędzalnię ś...
więcej
Przędzalnia Czesankowo-Zgrzebna VIGOPRIM, oddział przy ul. Łąkowej 3/5.
Zdjęcie przedstawia pracowników przędzalni zgrzebnej. W tle przędzarki wózkowe (selfaktory).
Lata 60.-70.
...
więcej
Zbiornik wodny znajduje się pomiędzy ulicami Przędzalnianą, Milionową i al. Śmigłego-Rydza. Widok na parkan oddzielający ulicę Przędzalnianą od wody oraz na budynek scheiblerowskiej przędzalni (r...
więcej
