wspomina
Beata Włodawska (Wojtasiak)
ur. 27.05.1962
BIOGRAFIA
Beata Włodawska, urodzona 27.05.1962 w Łodzi. Od 7 roku życia robi koronki. Ukończyła liceum ekonomiczne, obecnie prowadzi własną firmę. Od 2000 roku działała w klubach haftu i koronki, a od roku 2006 jest prezesem Stowarzyszenia Twórców Haftu i Koronki „Arachne”. Pani Beata brała udział w wielu konkursach oraz wystawach związanych z rękodziełem, jej koronki można zobaczyć w całej Polsce. Posiada certyfikat mistrzowski w dziedzinie haftu krzyżykowego wydany przez Izbę Rzemieślniczą oraz certyfikat z wyrobu chust kameliowych wydany przez Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne w Łodzi.
Ponieważ ludzie tego nie znają to największa satysfakcją jest, jak widzą naszą pracę przy okazji jakichś festiwali, wystaw. Kiedyś brałyśmy udział na Dniach Łodzi, albo na Jarmarku Wojewódzkim. My wtedy siedzimy i robimy oprócz tego, że mamy tam rzeczy swoje do pokazania, to robimy, więc często ludzie się interesują tym, co robimy, jak to się robi i zdarza się, że potem ktoś przychodzi do stowarzyszenia, zgłasza się, że chce, albo chce się nauczyć, albo coś umie i po prostu chce przystąpić do na...
więcej
Mamy taką członkinię, która przepięknie wyszywa haft krzyżykowy na sztywniku (bo tam są bardzo cienkie nitki) i co jest najciekawsze wyszywa bez okularów krzyżyki milimetr na milimetr. Mniej więcej – może dwa na dwa, są takie malutkie, tak drobne. Przepiękne rzeczy robi i w tej chwili, też dla niej to jest częściowo i utrzymaniem, i odskocznią, bo ona też jest bardzo chora, cukrzycę ma i od półtora roku ma amputowane obie nogi. Właściwie jest bez środków do życia, bo dzięki naszym, polskim...
więcej
Najpierw działałyśmy prywatnie dla siebie tylko, teraz trochę żeśmy poszły dalej, próbujemy, chociaż dzisiaj jest ciężko. Był taki okres 2005-9. To był boom na koronki, na rzeczy ręcznie robione, szydełka, szczególnie bluzki, swetry i wtedy to nie powiem, jak my byłyśmy na Dniach Łodzi, czy gdzieś jechałyśmy, do Głowna na jarmark, do Aleksandrowa, do Rzgowa, do Prudnika to tam bywały duże wystawy. Było zainteresowanie i była sprzedaż. Dzisiaj są tylko oglądający. Sprzedać jest cokolwiek ba...
więcej
Robiłam w Prudniku siatkę i doszedł do mnie pan, stał, przyglądał się, myślałam, że zainteresowany, a on po chwili mówi: „Wie Pani, myślę, że jakby Pani robiła oczka takie dwa centymetry na dwa to by były pożyteczniejsze, bo to na ryby” Takie małe oczka to się nie kalkuluje. Każdy pod innym kątem patrzy na daną rzecz. Babcia właśnie kiedyś przed laty kupowała takie właśnie siatki do połowu ryb, które robili w Szczecinie - duże oczka i wtedy się nadawały na firanki, bo na se...
więcej
Był okres taki, że tu się ktoś zgłosił, tu się ktoś zgłosił, ale zrobienie firanki samej jednej takiej to jest pół roku albo więcej. Nie nadąży się tego jakby nawet człowiek chciał zaspokoić, niech się zgłoszą ze trzy osoby, to muszą ze trzy lata prawie czekać na zrobienie. Gdyby była możliwość kupna samej siatki... to jest największy problem właśnie z tą siatką, że nie można, bo to musi być bawełniana. Także kiedyś sieci robili bawełniane, a dzisiaj sieci też są stylonowe i koniec. Współpr...
więcej
Jeśli chodzi o richelieu, to jest haft na płótnie, robiony atłaskiem. i wycinane są ażurowe wzorki z tego. Bo to trudno jest inaczej wytłumaczyć. Haft krzyżykowy to wiadomo, krzyżyki. Dla porównania można powiedzieć, nie wiem, chyba to był osiemnasty wiek, takie kryzy, jak mieli przy strojach różne to właśnie były wykonywane haftem richelieu i też frywolitka, gdzie jest koronka robiona czółenkiem takim małym – jest tylko nitka i czółenko, i się nitkę wiąże na nitce, takie supełki się...
więcej
Brałyśmy udział w takim projekcie w Muzeum Etnograficznym, który dotyczył chustach kamelowych. To były chusty wykonywane szydełkiem i z wełny wielbłądziej. Pani kustosz z tego muzeum postanowiła zaangażować kilkanaście osób z różnych rejonów, żeby odtworzyć te chusty, bo miała kilka takich chust, były już zniszczone i chodziło o to, żeby je odtworzyć. Mało tego, żeby odtworzyć, to jeszcze dzisiaj nie ma wielbłądziej wełny, to znaczy jest, ale to jest strasznie drogie, więc było robione z r...
więcej
Bardzo ładne są wzory w gazetach sobótkowych, z tym tylko, że nie chwaląc się, że tak powiem, ale niech mi pan wierzy – kogokolwiek pracę nie weźmiemy do ręki to żadna nie jest tak wypracowana i tak dokładnie zrobiona. My po prostu z mamą robimy to tak, że jeżeli jest, atłasek i to jest wyprane, to atłasek wypełnia całą kratkę, a jeże, a osoby, które robią w takiej manufakturze i tam jest ileś osób zatrudnionych, które siedzą i tylko robią siatki, ileś tam osób siedzi i wyszywa...
więcej
To specyficzna technika; przetłaczanie skóry odpowiedniego gatunku. Nie jest to materiał, taki typowy, gdzie laik określa mniej więcej skórę z metra i bierze się i się wycina. Np. płaskorzeźby, które ...
więcej
W XVI wieku na terenach Polski metr kurdybanu, kwadratowy, kosztował trzy wsie z duszami. Była to astronomiczna suma, bo pierwsze liczono właściwie w zbożu. Potem było złoto, a na końcu te astronomicz...
więcej
Będąc u mojego brata w Zduńskiej Woli już jako taki podrostek, poszliśmy, i to po wielokroć poszliśmy, na film fantastyczny Planeta małp. Tam małpy mają znaki tłoczone na mundurach ze skóry. I tak nam...
więcej
Także tutaj tylko mam jeden żal do siebie, bo los tak sprawił, że będąc chłopakiem, zakochałem się w dziewczynie z podwórka, a ona skądś zdobyła katalog przemycony z Berlina, Burda to była prawdopodob...
więcej
Pewnego dnia budowano kościół świętej Teresy, ja chodziłem do technikum budowlanego, na Kopcińskiego. Mój ojciec projektował ten kościół. I widzę olbrzymie bryły kolorowego szkła. To szkło służyło do ...
więcej
Życie, życie było czasami burzliwe, gwarantowali to moi rodzice. Moja rodzina pochodzi z Warszawy, mam dość słynnych przodków w sztuce. Mój dziadek był rysownikiem, nazywał się Wacław Lipiński. Jego b...
więcej
Kiedyś, idąc przez Manufakturę, niezbyt dawno temu, zauważyłem dziewczynę, w moim wieku, która miała na sobie mój pasek, tzw. łaciaty. Na czarną skórę naszywałem łaty jakby ciosane kamieniem, to taki ...
więcej
Kiedyś w Łodzi było bardzo dużo zakładów modniarskich. Było aż tyle, bo to było normalną rzeczą, że każda kobieta musiała na wiosnę i na jesień kupić sobie nowy kapelusz. Na przykład taka data Wszystk...
więcej
Modniarstwo to dziedzina na pograniczu odzieżownictwa i szewstwa. Niektóre elementy pracy są dużo bardziej podobne do pracy szewca, nie krawca. I w sumie szkoda, że nie uczy się takich technik na Akad...
więcej
Staram się robić wciąż inne modele, ale czasami powtarza się jakiś fason, jeżeli klientkom się któryś podoba. Jakieś dwa lata temu dzieci mnie namówiły, żeby wszystkie fotografować, bo ja zapomi...
więcej
Uczyłam się zawodu u swojej mamy na ulicy Zachodniej, przy Legionów. Zdałam egzamin czeladniczy, później mistrzowski i otworzyłam swój własny zakład, przy ulicy Jaracza 23. To był rok 1978, kiedy jesz...
więcej
Od staniczków małych, gdzie panie chcą, by biust był powiększony, do dużych biustonoszy, które by chciały, żeby biust albo dobrze leżał, był podniesiony, albo lekko optycznie zmniejszony. Szyjemy gors...
więcej
