Pierwszy dzień pracy na produkcji

KZ: Tak, to byłam w ogóle oszołomiona, bo straszny huk. I nawet tam była taka sytuacja, że się przyglądałam, jak to wrzeciono tam biega, nawet była sytuacja tego typu, że  chciałam coś tam zrobić i się wyrwałam. No ja strasznie to przeżyłam, prawie się rozchorowałam, no bo tkaczkę naraziłam na, na straty, bo w tym momencie już krosno stało, żeby powiązać te wszystkie nitki z osnową. 
B: To było przeszkolenie, jak rozumiem?
KZ: Tak, tak, tak, tak. 
B: Ile takie przeszkolenie trwało? Czy to zależnie od tego, co się miało później robić?
KZ: W zależności od tego, jak uczeń był pojętny. Bo jeżeli dawał sobie radę, to go, to wtedy dostawał na przykład jedno krosno czy na początek i robił, no a jeżeli no był niepojętny, no to dłużej był na tym przyuczeniu. Zwykle to tak było chyba do trzech miesięcy. Z tym, że mówię, ja to szybko poszłam na przędzalnię, bo stwierdził kierownik zmianowy. Jak szczególnie w nocy, jak pracowaliśmy na noc, to brał mnie do kantorku, ja wszystkie sprawy papierkowe mu pisałam.
Tak, że tak wyglądała moja praca na tkalni. I wtedy znalazł mi pracę właśnie na przędzalni, przeszłam na przędzalnię i tam już sobie radziłam.