Mój ojciec był mistrzem tkackim

Ojciec mój był mistrzem tkackim, pracował w Uniontexie przez 33 lata. Czyli to był taki okres, kiedy wrócił z Niemiec, bo był wysłany w trzydziestym dziewiątym roku na roboty do Niemiec i wrócił w czterdziestym piątym, dopiero po zakończeniu wojny. I właśnie zaczął pracę tam w zakładzie Uniontexu. Pracował na tkalni, tej tkalni, która jest w tej chwili w takiej ruinie przy Kilińskiego. To była największa tkalnia wtedy w Uniontexie, bo druga była przy ulicy Targowej. To była tkalnia numer 2, trochę mniejszy zakład, natomiast tutaj ten przy Kilińskiego był znacznie większy. Tam pracowało, jak ja przyszłam do pracy w siedemdziesiątym dziewiątym roku, 1400 osób jeszcze. A mój ojciec właśnie odchodził w siedemdziesiątym dziewiątym roku na emeryturę, to był taki pierwszy rzut pracowników, którzy odchodzili na wcześniejszą emeryturę. Oni to nazwali "gierkówką", bo to Gierek wymyślił tak, że po prostu było za dużo pracujących ludzi, żeby odpowiednie widełki tam były stworzone, kto ile przepracował, i jak, i co, i wtedy mógł właśnie odejść na tą emeryturę. I tato tak odchodził. To wtedy z zakładu odeszło prawie 4000 osób. (…) Także bardzo dużo osób zostało zesłanych na emeryturę.