Łódzkie Zakłady Kinotechniczne „Film Polski“

Urodziłem się w małym miasteczku na Wołyniu. Takie małe miasteczko Godowicze. Dla mnie województwo się nie zmieniło. Tu jest łódzkie, tam też jest łuckie. Bo Łuck. Czyli jak ktoś pyta skąd pochodzę mówię „Łuckie“. „Czyli stąd?“ – pytają. „Nie – odpowiadam – łuckie, czyli Łuck”.

Ten zakład – Łódzkie Zakłady Kinotechniczne „Film Polski“ – był taki malutki. Tu była dyrekcja cała, wszystko w tym budynku z przodu. Natomiast z tyłu był dział produkcji. Na parterze były frezarki, na piętrze tokarki i ślusarnia. Montaż był w budynku dyrekcyjnym na parterze – i to wszystko, więcej nic nie było. Natomiast rozbudowa nastąpiła gdzieś w 1952. Warszawa była zniszczona jeszcze, a potrzebny był sprzęt dla wojska. I produkcję właściwie tu umiejscowili. I dali pieniądze na rozbudowę, i jeszcze wojsko pilnowało później wkoło. Wojskowa warta była nawet jak już produkcja tam ruszyła, bo produkowaliśmy sprzęt wojskowy. Robiliśmy też różne soczewki. A Jeleniogórskie Zakłady Optyczne robiły optykę. Oni to odlewali dla nas, nie robili gotowe. A myśmy to już wykańczali.