Piotrkowska 262

Tutaj do pałacyku, czyli na Piotrkowską 262, przychodzili więc poeci, plastycy, muzycy, filmowcy. Tworzyło się takie środowisko, które praktycznie stało się moim, że tak powiem, kręgiem przyjaciół do dzisiejszego dnia. Że wspomnę na przykład o już nieżyjącym, ale znakomitym naszym dziennikarzu, poecie i literacie, Jurku Wilmańskim. Przychodził tam drugi poeta, Jerzy Waleńczyk. Przychodził Konrad Frejdun. Przychodzili plastycy. Andrzej Grun, Andrzej Sionert, Jurek Derkowski. Przychodzili aktorzy jak Zbyszek Cynkutis, który był aktorem w teatrze Grotowskiego. Dzięki niemu z resztą ściągnęliśmy tutaj na Piotrkowskiej „Księcia Niezłomnego” Grotowskiego. Było kilka spektakli. Tworzyliśmy grupę, którą szumnie nazwaliśmy grupą młodych twórców Polski centralnej. W odpowiedzi stworzyła się też grupa młodych twórców Polski północnej. Pamiętam, że zaprosili młodych twórców Polski centralnej młodzi twórcy Polski północnej do Torunia i Bydgoszczy na imprezę połączoną oczywiście z wygłaszaniem referatów, z częścią oficjalną, ale także z bujnym życiem towarzyskim i częścią artystyczną. Tam się właśnie zadziergnęły moje więzy ze środowiskiem łódzkich plastyków, z Jurkiem Wilmańskim, z Andrzejem Grunem, bo oni byli tam obecni wraz ze mną, tam się tak serdecznie i na całe życie zaprzyjaźniliśmy.